جدیدترین آلبوم های مجاز

اگر نفخ معده دارید، بخوانید

آیورودا یکی از جامع ترین سیستم های درمانی دنیا است. این علم هزاران سال پیش در هند توسعه پیدا کرد. در این سبک درمانی باور بر آن است که سلامت و شادابی نیازمند تعادل بین ذهن، بدن، و روح است.

در آیورودا، سطح گوارش به عنوان کلید سلامت در نظر گرفته می شود – و داشتن نفخ و گاز معده به صورت مرتب نشان می دهد که این سیستم به مراقبت نیاز دارد. خوشبختانه موارد طبیعی زیادی وجود دارد که می توانید با آنها جلوی این مشکل آزار دهنده را بگیرید.

چگونه به روشی طبیعی گاز و نفخ معده را از بین ببریم؟

۱- فقط غذاهای پخته میل کنید

در آیورودا سیستم گوارش را مانند آتش می دانند. مانند آتش واقعی وقتی آب سرد یا غذا داخل آن قرار می دهید، فکر می کنید چه اتفاقی میفتد؟ درست است، خاموش می شود.

وقتی غذا را می پزید در واقع قبل از رسیدن غذا به دهان آن را مقداری هضم کرده اید، این یعنی سیستم گوارش بدن دیگر نیازی به تلاش جهت شکستن غذای خام ندارد.

۲- به غذای خود ادویه جات گوارشی اضافه کنید

ادویه جات می توانند به افزایش آتش گوارش کمک کنند و زمانی که مرتب با غذا خورده شوند باعث کاهش نفخ و گاز معده نیز می شوند. به عنوان مثال، دانه های زیره، دانه های زنیان، زنجبیل خرد شده تازه و انقوزه ادویه جات گوارشی به حساب می آیند.

اگر می خواهید با این ادویه جات آشپزی کنید، مقداری روغن گرم کنید، سپس یک دوم قاشق چای خوری زیره، زنیان، دانه های رازیانه، و مقدار اندکی انقوزه اضافه کنید. سپس می توانید قطعات زنجبیل را نیز به ماهی تابه اضافه کنید. حدود ۳۰ دقیقه سرخشان کنید و سپس این ترکیب را به سبزیجات، گوشت یا لوبیا اضافه کنید.

اگر آشپزی نمی کنید، می توانید زیره، دانه زنیان، دانه رازیانه، و مقداری انقوزه را داخل مخلوط کن بریزید، تا از ترکیب آنها ادویه ای ضد نفخ همیشه دم دستتان باشد و در غذاها استفاده اش کنید.

نکته: اگر به تندی حساسیت دارید، از سوزش سر دل رنج می برید، و یا مشکل رفلاکس معده دارید، قبل از استفاده ی زنجبیل یا انقوزه حتما با پزشک مشورت کنید، چون این دو مورد تند هستند.

۳- آرامتر بجوید

نحوه خوردن غذا به اندازه خود غذا مهم است. وقتی غذا را سریع می جوید، سیستم گوارشتان دچار مشکل می شود و در نتیجه دچار گاز و نفخ معده می شوید. وقتی با آرامش غذا را درست می جوید، هم بیشتر از غذا لذت خواهید برد و هم جلوی مشکلات دستگاه گوارش را گرفته اید.

بسیاری از افرادی که شروع به جویدن بیشتر غذا کرده اند و آن را بیش از ۳۰ مرتبه جویده اند از نتیجه بدست آمده واقعا شگفت زده شدند. شاید رسیدن به این عدد و یا شمردن تعداد دفعات جویدن کار ساده ای نباشد، اما در نظر گرفتن همین ایده باعث می شود غذا را آرامتر بجوید. معمولا وقتی گرسنه هستیم و یا در حال غذا خوردن کار هم می کنیم تعداد دفعات جویدن و آرام غذا خوردن را از یاد می بریم.

بعد از غذا بلافاصله بلند نشوید و یا پشت میز کامپیوتر و در حال کار کردن غذا نخورید. در یک جای مناسب بنشینید که بتوانید تمام تمرکز را روی غذا خوردن بگذارید سپس وقتی غذا خوردنتان تمام شد ۳ تا ۴ دقیقه سر جای خود بمانید سپس حرکت کنید، همین کار ساده تاثیری فوق العاده دارد.

۴- بعد از غذا دانه های رازیانه بجوید

اگر به رستوران های هندی رفته باشید مطمئنا متوجه ترکیب دانه های رازیانه و نبات که نزدیک در خروجی قرار داده شده است می شوید. برخی بر این باور هستند که دانه های رازیانه باعث تقویت سوخت و ساز و همچنین خنثی کردن گاز پس از غذا خوردن می شود.

وقتی بعد از غذا یک دوم قاشق چای خوری رازیانه با نبات را استفاده می کنید، در واقع منبعی کاملا طبیعی از خنثی کننده اسید را میل کرده اید. اگر با ترش کردن یا تندی مشکلی ندارید، می توانید یک دوم قاشق چای خوری زیره به همراه زنیان برای جلوگیری از نفخ استفاده کنید.

sps سه‌شنبه 11 خرداد 1395 ساعت 18:31

0 نظر

طرز تهیه آش گیلدیک آذری زبان ها

گیلدیک همان گل نسترن وحشی است که از آن برای تهیه این آش استفاده می شود. این آش مزه ی ترش دارد و از آش های محلی استان اردبیل است.

مواد لازم:

گل نسترن (گیلدیک) 500 گرم
سبزی آش 1 کیلو
گوشت چرخ کرده 250 گرم
پیاز رنده شده و آب گرفته شده 40-50 گرم
نخود ، لوبیاچیتی پخته شده (می توان لوبیا چشم بلبلی استفاده کرد) 1/2 پیمانه
برنج 1 پیمانه
برگ زردآلو 1پیمانه
آلوچه بدون هسته 1 پیمانه
مغز گردو 1 پیمانه
نمک و فلفل و زردچوبه بمیزان دلخواه
پیاز داغ و نعنا داغ (برای تزیین آش) بمیزان دلخواه

طرز تهیه آش گیلدیک ( نسترن وحشی ) آش آذری

طرزتهیه:

1- گل نسترن تازه یا خشک را 3 روز خیش می کنیم و بعد از صافی رد می کنیم و استفاده می کنیم.

2- گوشت را با پیاز رنده شده و نمک و زردچوبه مخلوط کرده و بثورت قلقلی برای داخل آش در می آوریم.

3- برگه ها و آلوچه ها را از قبل خیس می کنیم تا نرم شوند.

4- برنج را هم قبلا خیس می کنیم و همچنین حبوبات را خیس کرده و چندین بار آبشان را عوض می کنیم و می گذاریم تا بپزد.

5- برنج را با آب روی حرارت می گذاریم تا برنج پخته و کاملا باز شود . سپس حبوبات از قبل پخته شده را به برنج اضافه می کنیم و عصاره مرغ و سبزی آش را هم در همین مرحله به آش اضافه می کنیم.

6- وقتی سبزی آش نیم پز شد ابتدا کوفته قلقلی ها و سپس بقیه ی مواد را به آن اضافه می کنیم و اجازه می دهیم تا جا بیفتد.

sps سه‌شنبه 11 خرداد 1395 ساعت 18:31

0 نظر

موسولینی، فاشیستی که می خواست سزار شود!

شهرت روستای آفیله واقع در تپه های شرق رم، هم به خاطر هوای پاک، روغن زیتون و شراب است و هم به خاطر ستایش از بنیتو موسولینی که هنوز در آن باقی مانده است. چهار سال قبل گرایش های فاشیستی در این شهرک بحث های داغی به پا کرد زیرا شهردار آن از بنای یادبود یکی از جنجالی ترین اهالی پیشین این شهر پرده برداری کرد؛ از بنای یادبود رودولفو گراتزیانی یکی از ژنرال های دوره موسولینی که در پایان جنگ جهانی دوم به ارتکاب جنایات جنگی متهم شد و در دو جنگ که ایتالیا برای مستعمره سازی شمال آفریقا در دهه های 1920 و 1930 میلادی به راه انداخت به «قصاب» معروف شد.

این بنای یادبود که از محل اعتبارات عمومی و بر فراز بلندترین تپه شهر ساخته شده است یادآور سبک معماری دوران فاشیستی است. بر فراز آن پرچم ایتالیا در اهتزاز است و بر روی آن کلمات «افتخار» و «میهن» نقش بسته است.

درون این بنای یادبود، تندیس بالاتنه ژنرال گراتزیانی از جنس مرمر ساده قرار گرفته که با نسخه های اصلی صفحه اول روزنامه ها در روز مرگ وی در سال 1955، پلاک خیابانی در این شهرک که زمانی به نام وی شده بود و سیاهه ای از افتخارات و شاهکارهایش احاطه شده است. این بزرگداشت انتقاد شدید سیاستمداران چپ گرا و ستون نوسان برخی از روزنامه های ایتالیا را در پی داشت و پرسش های عمیق تری را پیش کشید که آیا ایتالیا که در آغاز جنگ جهانی دوم در جبهه متحدین و در پایان آن همراه متفقین بود، توانسته است به طور کامل با گذشته اش در دوران جنگ کنار بیاید؟

می گویند ایتالیایی ها برخلاف هیتلر در آلمان یا فرانکو در اسپانیا هیچ گاه نتوانستند کاملا از بنیتو موسولینی ملقب به «دوچه» فاصله بگیرند و او همچنان از دید بسیاری از ایتالیایی ها شخصیتی محترم و نمادین است. برای همین وقتی چندی پیش فیلمی مستند که نوع برخورد با جنازه بنیتو موسولینی رهبر ایتالیای فاشیست را نشان می داد، ساخته شد، با انتقاد مطبوعات این کشور مواجه شد.

آهنگر کتابخوان
بنیتو در 19 جولای 1883 در روستای دوویادی پرداپیو متولد شد. نام پدر او آلساندروم موسولینی یک آهنگر و مادرش روزا موسولینی یک معلم مدرسه بود. پدرش یک مارکسیست متعصب و مادرش یک کاتولیک بود. با این که خانواده موسولینی درآمد چندانی نداشت، در خانه آن ها کتاب زیاد بود و بنیتو مطالعه را دوست داشت. بنیتو بچه ای بدخلق بود پسری بود که به ندرت می خندید و دوستی نداشت. این خلق و خو در بزرگسالی نیز تغییر نکرد. دوست داشت تنهابماند و کتاب بخواند تا این که وقت را با دیگران بگذراند، اما مادرش را که همیشه به او می گفت کارهای بزرگی از او بر می آید، می پرستید.

در سال 1928 در زندگینامه اش نوشت: «بیش از هر کش مادرم را دوست داشتم. او خیلی آرام و مهربان و درعین حال نیرومند بود... مادرم نه تنها ما را بزرگ می کرد، بلکه در دبستان هم درس می داد. حتی در آن زمان که درک و فهمم از انسان ها زیاد نبود، غالبا فکر می کردم کار او چقدر وفادارانه و صبورانه است. تنها ترس من ناخشنود کردن او بود.»

بنیتو که بچه زورگو و خشنی بود دوست داشت با دیگر بچه ها دعوا راه بیندازد. به یاد می آورد: «بارها با سری که سنگ به آن خورده و شکسته بود، خونین و مالین به خانه برگشتم. ولی بلد بودم که چطور از خودم دفاع کنم.»

موسولینی در کارگاه پدرش به او در آهنگری کمک می کرد. او تحت تاثیر افکار پدرش که مارکسیست بود، اما در بسیاری مواقع اندیشه های ناسیونالیستی را نیز ترویج می کرد، قرار داشت. در سال 1902 برای کار به کشور سوئیس رفت و به دلیل فعالیت های سوسیالیستی از آن کشور اخراج شد. سپس به عنوان مسئول روزنامه حزب سوسیالیست محلی ایتالیا به نام «کارگران آینده» در تورنتو به فعالیت پرداخت.

در این زمان با چزاره باتیستی، سیاستمدار و روزنامه نگار مشهور ایتالیایی آشنا شد و موافقت کرد که در روزنامه او به نام «مردم» به عنوان ویراستار و نویسنده فعالیت کند. در جنگ اول به عنوان سرباز مشغول به خدمت شد و در سال 1917 خدمت او به پایان رسید. پس از پایان خدمت سربازی در ارتش متفقین (احتمالا مستقر در ایتالیا) مشغول به خدمت شد. اطلاع دقیقی از دوران خدمت سربازی او در ارتش ایتالیا و ارتش متفقین وجود ندارد.

زمانی که رم و دیگر شهرهای بزرگ ایتالیا زیر بمباران متفقین بود موسولینی با هیتلر ملاقاتی انجام دادند تا کاری انجام دهند. در این هنگام بود که موسولینی از مقام فرماندهی کل قوا عزل و ارتش را به پادشاه سپرد. او می دانست که حمایت حزب خود و بسیاری از ایتالیایی ها را از دست داده است. پس از پایان جنگ او از حزب سوسیالیست به سوی فاشیسم گرایش یافت و در سال 1919 در تظاهرات فاشیست های میلان که متشکل از 200 عضو بود شرکت کرد و به عضویت حزب درآمد.

به سرعت در سازمان حزب ترقی کرد و نسبت به سازماندهی پیراهن مشکی ها که بازوی نظامی حزب بودند اقدام کرد. همین زمان با مارگاریتا سارفاتی که یک یهودی طرفدار فاشیسم و ملقب به مادر یهودی فاشیسم بود، آشنا شد. او بعدها یکی از معشوقه های متعدد موسولینی شد. موسولینی خود را هم مردی جذاب و اهل خانواده و هم دیکتاتوری فولادین نشان می داد.

در سال 1929 او و راکله (همسر دوم موسولینی) پنج بچه داشتند و در خانه ای زیبا زندگی می کردند. خانواده زندیگ راحت، اما ساده ای داشت. موسولینی به بزرگ ترین بچه اش مهر می ورزید و با دیگر فرزندانش رابطه نزدیک نداشت، به علاوه، او همچنان به زنش خیانت می کرد. در پاییز سال 1033 موسولینی رابطه اش را با کلارا پتاچی آغاز کرد که تا زمان مرگش ادامه داشت.

موسولینی در طول زندگی از بیشتر مردم فاصله گرفت. او هیچ گاه دوست نزدیک نداشت. به هیچ کس اعتماد نمی کرد و حتی سلام رومی را گسترش داد تا جانشین دست دادن شود، چون از تماس با بیشتر مردم اکراه داشت. موسولینی می گفت رهبر نه همتا دارد، نه دوست و هیچ کس را محرم راز خود نمی کند. موسولینی در اکتبر سال 1922 با ترتیب دادن یک تظاهرات فاشیستی در رم، ویکتور امانوئل سوم پادشاه ایتالیا را وادار به واگذاری پست نخست وزیری به خود کرد و به خود لقب «دوچه» یا پیشوا داد.

در عرض چند سالی بعد از 1924 موسولینی پارلمان ایتالیا را بدل به وجود بی خاصیتی کرده، عده شرکت کنندگان در انتخابات عمومی را کسر نموده و به سانسور مطبوعات پرداخته بود، اتحادیه های کارگران را منحل ساخته و کارگردان را از حق اعتصاب محروم و سایر احزاب سیاسی را به کل منسوخ کرده بود. دستگاه پلیس مخفی دایر و دادگاه های مخصوصی برای محاکمه مخالفین رژیم تاسیس کرد. همچنین تعدادی از سران باند مافیای سیسیل را بازداشت و همزمان شروع به فعالیت های عمرانی کرد؛ از احداث جاده راه آهن تا خشک کردن باتلاق ها و عمران و آبادی ایتالیا. او با انقلاب سبز در ایتالیا خدمت زیادی به کشاورزان کرد و در اندیشه حیای امپراطوری روم باستان و ایجاد امپراطوری جدید ایتالیا بود.

بنابراین در سال 1926 با اعزام ژنرال گراتزیانی به لیبی نسبت به آغاز استعمار آن کشور اقدام کرد و در ماه می سال 1936 با حمله به اتیوپی و فتح آدیس آبابا پایتخت آن کشور و حمله به اریتره و سومالی، مستعمرات شرق آفریقای ایتالیا را بنا نهاد. در جنگ داخلی اسپانیا او و هیتلر به صورت مشترک با ارسال کمک های تسلیحاتی و مستشاران نظامی نسبت به تسلیح ژنرال های شورشی اسپانیا تحت رهبری ژنرال فرانکو اقدام کردند.

موسولینی و هیتلر در بحران های سودتلند، آنشلوس (الحاق اتریش به آلمان)، چکسلواکی و لهستان و با ایجاد پیمان محور رم- برلین اروپا را به سوی جنگ سوق دادند. قوای ایتالیا در آخرین روزهای نبرد فرانسه و در حالی که ارتش آن کشور کاملا فروپاشیده بود با حمله به آن کشور موفق نشد حتی یک گام به جلو پیشروی کند.

با گسترش جنگ، ایتالیا با حمله به آلبانی، یونان، یوگسلاوی و در شمال آفریقا با حمله به نیروهای انگلیسی در مصر، تقریبا در تمام جبهه ها با ناکامی مواجه شد. پس از نبردالعلمین نیروهای محور قابلیت های رزمی خود را از دست دادند و سرانجام با حمله به سیسیل، خاک ایتالیا مورد حمله مستقیم ارتش متفقین قرار گرفت.

جنگ در خاک ایتالیا و شکست های پی در پی، نارضایتی عمومی را در این کشور افزایش داد و نبردهای آنزیو و مونت کاسینو که از شدیدترین نبردهای جنگ ایتالیا بودند هرج و مرج و افزایش نفرت از دیکتاتور سابقا محبوب را به ارمغان آورد. او از کار برکنار شد و در یک منطقه کوهستانی واقع در شمال ایتالیا تحت نظر قرار گرفت، اما اتواسکورزینی کماندو مشهور آلمانی در یک عملیات محیرالعقول او را ربود و یک دولت دست نشانده آلمان در شمال ایتالیا به رهبری موسولینی تشکیل داد.

در روز 12 سپتامبر سال 1943 میلادی، جهان با حیرت از ماجرای نجات و فرار بنیتو موسولینی از بازداشت خانگی در منطقه دست نیافتنی «لانه عقاب» در کوه «گران ساسو» توسط یک گروه کماندویی اس. اس به فرماندهی سروان اوتواسکورزنی آگاه می شود. هیتلر از او خواست تا به شمال ایتالیا که در اشغال نیروهای آلمانی بود برگردد و ارتش از هم پاشیده ایتالیا را بازسازی کند، با این که موسولینی از نتیجه جنگ در هراس بود ولی قبول کرد. اما سرانجام موسولینی در پایان جنگ در حالی که به اتفاق معشوقه اش در حال فرار بود دستگیر و کشته شد.

هیتلر و موسولینی فقط در مرام و روش سیاسی- نظامی شباهت نداشتند، زندگی شخصی و حتی پایانشان هم شبیه هم بود. هر دو با معشوقه های شان مردند. البته مرگ موسولینی دردناک تر از هیتلر بود. هیتلر و اوا براون این شانس را داشتند که پیش از رسیدن متفقین با مرگ خودخواسته این دنیا را ترک کنند. اما موسولینی به همراه کلارا پتاچی 27 آوریل 1945 در حال فرار به سوییس بود تا از آنجا با هواپیما به اسپانیا برود که در نزدیکی دهکده دونگو توسط گروهی از پارتیزان ها دستگیر و روز بعد تیرباران شد.

پناهگاه زیرزمینی
موسولینی هم مانند آدولف هیتلر پناهگاه های زیرزمینی مقاوم در برابر حملات هوایی داشت پناهگاه زیرزمینی در اصل نبار شراب در زیرزمین یک ویلا بوده است؛ ویلایی متعلق به یک خانواده نجیب زاده ایتالیایی. موسولینی دستور داد این محل را برای اقامت او و خانواده اش آماده کنند. با آغاز جنگ جهانی دوم که در آن ایتالیای فاشیستی شانه به شانه آلمان نازی می جنگید، دوچه (پیشوا) در سال 1940دستور داد پناهگاه را در برابر حملات هوایی مقاوم سازی کنند. دیوارهای بتنی این پناهگاه بیش از یک متر ضخامت دارند و درهای آن در برابر نفوذ هوا عایق بندی شده اند.

این تدبیر برای مقابله با حملات احتمالی با گازهای سمی اندیشیده شده بود. علاوه بر این در سال های دهه 1940 در زیرزمین پناهگاه هایی از این دست دستگاه هایی نصب می شد که از قرار معلوم می توانستند هوای سمی را تصفیه کنند. این پناه گاه یکی از خصوصی ترین عرصه های زندگی موسولینی بود.

بالکن بنیتو
چند وقت قبل بازدید از بالکن ویژه ای که بنیتو موسولینی، رهبر فاشیست ایتالیا طی دوران جنگ جهانی دوم، با حضور در آن رسما جنگ علیه بریتانیا را اعلام کرد، برای عموم آزاد شد. روزنامه دیلی تلگراف نوشته بود، در سال 1940 موسولینی با حضور در این بالکن برای هواداران خود که تی شرت های سیاه به تن کرده بودند، سخنرانی و رسما آغاز جنگ علیه بریتانیا را اعلام کرد.

مقامات ایتالیا برای چندین دهه بود که این بالکن را به دلیل این که یادآور گذشته زشت تاریخی ایتالیا بود از دید عموم پنهان کرده بودند، اما یکی دیگر از دلایل پنهان کردن این یادبود تاریخی، ترسی بود که مقامات ایتالیا از تبدیل آن به فضایی مقدس برای فاشیست های امروزی برجای مانده از آن دوران داشتند. مقامات دولتی ایتالیا سعی کرده بودند تا با آویزان کردن یک پرده تیره بزرگ به درب ورودی بالکن و شلوغ کردن آن با تعدادی میله پرچم و سیستم تهویه هوا، مانع از توجه عموم به این نقطه و اهمیت تاریخی آن شوند.

فرانچسکو گیرو، یکی از مقامات رسمی شورای میراث فرهنگی شهر رم گفته است: این میراث برای مدت های زیادی به حال خود رها شده بود، اما این وضعیت دیگر ادامه پیدا نخواهدکرد. درحقیقت این بالکن یادآور خاطرات تلخ موسولینی و حتی پیش از آن است. ما این خاطرات در حال حاضر تا حد زیادی محو شده اند. شاید اکنون زمان آن رسیده تا به این تابوی قدیمی پایان داده شود. چرا که این بالکن تاریخی تنها مربوط به دوره موسولینی نبوده و پیش از آن نیز وجود داشته و نمایانگر حافظه تاریخی ایتالیاست.

ایتالیایی ها و دوچه
فیلم مستند «جسد دوچه» شامل تصاویری هولناک و تاکنون دیده نشده از موسولینی است و در عین حال تماشاگران ایتالیایی را وادار به بررسی علاقه این کشور به رهبر سابق خود می کند. این مستند به کارگردانی فابریزیو لورنتینی فیلم ساز اهل رم بخشی از جنبه های علاقه ایتالیا به موسولینی را به نمایش گذاشته بود. بسیاری از تصاویر «جسد دوچه» هولناک هستند. فیلم شامل نماهایی از صورت ورم کرده موسولینی روزها پس از آویزان ماندن جنازه اش است، در حالی که بر اثر برخورد سنگ و گذر زمان شکلی غیرطبیعی پیدا کرده و نماهایی هم از بدن او که بر اثر شلیک گلوله ها کاملا متلاشی شده، دیده می شود.

روزنامه چپ میانه «لا ریپابلیکا» نوشت: جسد دوچه یک فیلم ترسناک است. یک وبلاگ سینمایی هم نوشت: شوک بزرگترین جذابیت این فیلم است. روزنامه «ایل سوله» هم نوشت: جسد دوچه هنوز زنده است. گروه هم خواستار آن شده اند که دی وی دی های فیلم با برچسب های هشداردهنده همراه باشد تا خریداران در جریان مضامین هولناک آن باشند. مستند «جسد دوچه» براساس کتابی از سرجو لوتزاتو ساخته شده و سال آینده از شبکه دولتی RAI پخش می شود.

روز 29 آوریل جنازه موسولینی، معشوقه اش و دیگر فاشیست هایی که همراه او اعدام شدند به میلان منتقل شد و تا مدت ها با قلاب های مخصوص آویزان کردن گوشت در قصابی ها به صورت وارونه از سقف یک پمپ بنزین آویخته ماند. بعد جسد دوچه در یک گور نامعلوم بیرون میلان دفن شد. سال 1946 گروهی از هواداران موسولینی قبر او را پیدا و جنازه اش را به مکانی نامشخص منتقل کردند. پس از ماه ها جنازه او پیدا و به سردخانه انبار یک اداره پلیس منتقل شد.

مقامات ایتالیایی پس از 10 سال اجازه دادند جنازه دوچه در نزدیکی محل تولدش در شمال ایتالیا به خاک سپرده شود. اکنون مقبره او هر سال ده ها هزار بازدیدکننده دارد. برندا هاوگن نویسنده کتاب «بنیتو موسولینی دیکتاتور فاشیست ایتالیا» نوشته است: «او هیچ گاه بر سر عقیده ای محکم نایستاد. هرجا که به نفعش بود نظرات و عقاید خود را عوض کرد. در سرتاسر زندگی بسته به این که مخاطبش که باید یا این که به این باور برسد که تغییر مشی سیاسی قدرت بیش تری در اختیارش می گذارد، خط مشی خود را عوض می کرد.»

sps سه‌شنبه 11 خرداد 1395 ساعت 18:31

0 نظر

در اینستای ستاره های خارجی چه خبر است؟ (36)

اینستاگرام این روزها تبدیل به دفتر خاطرات تصویری خیلی ها شده است. بسیاری از چهره های شناخته شده نیز هم از این طریق با طرفداران خود در ارتباط هستند و هم سعی دارند با این روش هواداران بیشتری برای خود پیدا کنند. حتی گاهی اوقات عکس هایی به اشتراک می گذارند که جنجال بسیاری به راه انداخته و خبرساز می شوند و شهرت بیشتری برای آنها به ارمغان می آورند. در این مطلب ما سعی داریم به طور هفتگی گزیده ای از عکس های چهره های محبوبتان را با شما به اشتراک بگذاریم.

1. «بیانسه» و پدر عزیزش که نصف شهرتش را مدیون این است که شباهتی به او ندارد.

در اینستای ستاره های خارجی چه خبر است؟ (36)

2. وقتی پسر کوچولوی «جنیفر لوپز» قبل از رفتن روی صحنه به حاضر شدن مادرش کمک می کند.

3. «سلنا گومز» که به خاطر تور آلبوم جدیدش این روزها در کانادا به سر می برد.

4. عکس های جشنواره فیلم کن هنوز از مد نیفتاده اند و مجله «هالیوود ریپورتر» هم این عکس از «کریستین استوارت» را به اشتراک گذاشته بود.

5. «آرنولد شوارتزنگر» برای زیادتر کردن حجم ماهیچه هایش به آن یک ذره گوشتی که این شیر بیچاره دارد می خورد هم نظر دارد.

6. «نیکول شرزینگر» در حال پاریس گردی در یک روز ابری.

7. همه خانم ها وقتی سراغ لباس های قدیمیشان می روند در نهایت همین وضعیت «لیو تایلر» را پیدا می کنند.

8. «جرد لتو» همراه با «الساندرو میشل» ایتالیایی که احتمالا این لباس های گلی منگلی «گوچی» هم طراحی خودش هستند.

9. «جیسون استتهام» اعلام کرده که فیلم «سریع و خشمگین 9» در حال ساخت است.

10. «ان هاثوی» با این عکس از «آنجلینا جولی» انتخاب شدن او برای تدریس در یکی از دانشگاه های انگلستان را تبریک گفت، هرچند این انتخاب به مذاق خیلی ها خوش نیامده است.

11. «کریستینا اگیولرا» با این همه زحمتی که آرایشگران کشیده اند خیلی هم زیبا شده است، جواهراتی که سعی در نمایش آنها دارد هم زیبا هستند، فقط ناخن انگشت شستش به نظر شما هم خیلی عجیب نیست؟

12. به نظر می رسد «امیلیا کلارک» هم از آن «فرندز»باز های حرفه ای باشد.

13. «سلما هایک» و همسرش در حال لاو ترکاندن

14. «شکیرا» که به نظر می رسد او هم با قهرمانی تیم نامزدش در جام حذفی خوشحال باشد.

15. «دمی لواتو» در مراسم جایزه موسیقی بیلبورد 2016

16. «لیندسی لوهان» هم از آن دسته خانم هایی است که تا دست شویی هم که می روند ده تا عکس سلفی از خودشان می گیرند.

17. «آدریانا لیما» که با وجود خستگی از این که به وصال بچه هایش رسیده است خوشحال است.

18. خداحافظی «لیلی کالینز» با همسفرش و کره جنوبی؛ نگران نباشید، قرار نیست هیچ چیز خطرناکی اتفاق بیفتد.

19. «گوئن استفانی» و «بلیک شلتون» در کنار هم خیلی خوشحال به نظر می رسند، ولی گوئن درخواست ازدواج این دوست و همکارش را رد کرده و همه را شگفت زده کرده است.

20. مثل این که «سارا هایلند» و دوستش زیاد خوب بلد نیستند گلف بازی کنند.

21. عکس یادگاری «آنا کندریک» از روز دماغ قرمز سال گذشته، باید دید امسال چه قیافه ای می خواهد برای خودش درست کند.

22. «ادل» خط چشم معروفش را کشیده و برای رفتن روی صحنه در بارسلونا آماده است.

23. «جسیکا آلبا» مشتاقانه در انتظار تعطیلاتی است که قرار است با همسر و فرزندانش برود.

24. «آلیشیا کیز» در لباسی که برای اجرا در فینال جام باشگاه های اروپا به تن کرده بود. البته شما که این اجرا را ندیده اید.

25. «کلوئی مورتز» از برند معتبر و قدیمی «کوچ» و میزبانی آنها طی سفری که برای معرفی عطر جدید این برند به نیویورک داشته تشکر کرده است.

26. «دیوید بکهام» جزء معدود مردانی است که در میان سالی و با این همه ریش هنوز هم می تواند جذاب باشد.

27. آخرین باری که «هیلاری داف» را در فیلم یا سریال قابل توجهی دیده اید چه زمانی بوده است؟!

28. «ریحانا» با عینکی که برای «دیور» طراحی کرده است. به زودی قادر خواهید بود به قیمتی بین 10 تا 100 هزار تومان این مدل را در ایران تهیه کنید.

29. وقتی احساسات «نینا دوبرو» قلمبه می شوند ممکن است خطرناک شود.

30. «زک افرون» در حال پز دادن با عکس خودش روی جلد مجله «منز فیتنس»

31. «کیتی پری» گویا دارد ماموریتی برای یونیسف انجام می دهد، ولی چیزی در مورد دلیل این همه استتار نگفته است.

32. بغل دستی «دایان کروگر» هم مثل شما در تعجب است که الان این چه کاری است؟

33. «کایلی مینوگ» که همین دیروز پریروز تولد 48 سالگی اش بود هم این عکس از حدود 14 سال پیش را به اشتراک گذاشته است.

34. «نورمن ریداس» با تبلیغ برنامه اش به مناسبت «روز دماغ قرمز» همه را به حمایت از کودکان نیازمند در این مراسم خیریه دعوت کرد.

35. «هایلی استینفیلد» هنوز آنقدر بزرگ نشده که اسکوترش را کنار بگذارد.

36. آیا می دانستید «یان مک کلن» هم عضو اینستاگرام است؟!

37. «ریس ویترسپون» سعی کرده وانمود کند که حواسش به دوربین نیست، ولی سگش با جدیت تمام چشم به دوربین دوخته است.

38. «ریکی مارتین» پس از طی یک مسیر طولانی از آمریکا تا انگلستان در جت لگ به سر می برد.

39. «کایل چندلر» قهرمان سریال های کودکی خیلی هایمان را این روزها در سریال «دودمان» می توانید ببینید.

40. «هیو جکمن» با عکس فارغ التحصیلی خودش به تمام کسانی که امسال دارند فارغ التحصیل می شوند تبریک گفت.

41. «کشا» در کپشن این عکسش نوشته سلفی بدون آرایش، ولی احتمالا اثر مثبت مژه های مصنوعی اش را فراموش کرده است.

42. «گویینت پالترو» با این عکس از «رابرت داونی جونیور» و «کریس ایوانز» برای دیداری که با رایان ویلکاکس داشتند تشکر کرد.

43. «میسی ویلیامز» پس از غارنوردی همراه با برادرش که شباهت زیادی هم به او دارد.

44. «جولیان هاف» در حال گذراندن یک آخر هفته رویایی هالیوودی در یک ویلای کنار دریاچه با سگ ها و همسرش.

45. «نیل پاتریک هریس» همراه با پسرش که کاملا و به تاکید خیلی از دوستان به خودش تعلق دارد.

46. «روبی رز» هم مثل خیلی های دیگر همراه با سگش عکس گرفته است، آن هم یک سگ خفاشی!

47. «الیزابت بنکس» توانایی و مهارت «جس فرگوسن» را در تئاتری که این روزها بازی می کند تحسین کرده و به او تبریک گفت.

48. «نائومی واتس» هم یکی دیگر از طرفداران سگ های پشمالو است.

49. عجیب است که «جاستین بیبر» با این که همیشه دنبال فرصتی می گردد تا خالکوبی ها و عضلاتش را به نمایش بگذارد این لباس ها را برای جت اسکی سواری انتخاب کرده است، که خوب البته سرمای هوا می تواند دلیل آن باشد.

50. «الن دی جنرس» هم «هیلاری کلینتون» را به برنامه اش دعوت کرد، ولی به جای سیاست و انتخابات راجع به چیزهایی مثل آهنگ جدید بیانسه با او صحبت کرد. البته در این شرایط این خود یک حرکت همراه با سیاست محسوب می شود.

51. «سوفی ترنر» در حال تیراندازی در پشت صحنه فیلم «مردان ایکس».

52. «ماریا شاراپوا» دارد تمام آمریکا را می گردد تا شکلات هایش را بفروشد.

53. «نیمار» اینقدرها هم که در این عکس به نظر می رسد اهل فکر کردن نیست؛ او در واقع فقط می خواهد ساعتش را نشان بدهد.

54. «لئو مسی» بالاخره پس از مدت ها و بعد از قهرمانی جام حذفی عکس تازه ای را در صفحه اینستاگرامش به اشتراک گذاشت.

55. عکس یادگاری «کریس رونالدو»، «په په» و «کیلور ناواس» همراه با جام قهرمانی باشگاه های اروپا.

56. مثل این که «تولگاهان ساییشمان» هم بلد است گاهی ژستش را خراب کرده و بخندد.

57. «مصطفی ججلی» آهنگ جدیدی برای «بنگو» ساخته است که مسلما با همکاری این دو نفر آهنگی فوق العاده از آب در خواهد آمد.

58. «دمت آکالین» هم لباسی را پوشیده است که «ریحانا» و «جولیا رابرتز» هم آن را پوشیده اند. انتخاب این که این لباس به کدامشان بیشتر آمده است را به خودتان واگذار می کنیم.

59. «نورگول یشیل چای» از سرما سرش را این طور پوشانده است و هیچ تصمیمی مبنی بر رعایت حجاب نگرفته است.

60. «مریم اوزرلی» و دختر کوچولوی بامزه اش در ایستگاه قطار.

61. «سرنای ساری کایا» هم مثل هیو جکمن با عکس فارغ التحصیلی اش به کسانی که امسال فارغ التحصیل می شوند تبریک گفت، ولی به نظر می رسد که این عکس مربوط به فارغ التحصیلی او از دبستان بشود.